1 Аят |
Алиф-лāм-мūм
1
. |
الم
|
2 Аят |
/Х1окху/ жайнин (Къуръанан) доссадар, шена чохь шеко йоццуш‚ Iаламийн Дегара
2
ду. |
تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
|
3 Аят |
Я цара (мушрикаша) олу: "Цо (Мухьаммада) кхоьллина /харцдерг/ ду иза"? ХIаъ‚ иза бакъдерг ду хьан Кхиош-Кхобучуьнгара хьоьга нахана (Къурайшашна а, кхечарна а) кхерам тасийтархьама‚ хьол хьалха шайга цхьа а кхерамча веана воцучарна‚ уьш нийсачу новкъа бевр бацара-те?
|
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ
|
4 Аят |
Дела ву Ша стигланаш а‚ латта а, цу шинна юккъехь мел дерг а кхоьллинарг ялх дийнахь
3
‚ тIаккха дIанисвелира Иза Iарша
4
тIехь. Ма вац шуна Иза воцург цхьа а доладийриг а‚ цхьа а гIодаккхархо а - аш ойла ца йо-те? |
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
|
5 Аят |
Цо /дерриге а/ г1уллакхашна т1ехь урхалла до стиглара лаьтта тIе‚ тIаккха уьш (г1уллакхаш) Цунна тIе юха хьалакхочу /цхьана/ дийнахь‚ шен барам эзар шо долуш аш (адмаша) дагардечу кепара. |
يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ
|
6 Аят |
Иза ву хьуламехь дерг а, гучахь дерг а хууш верг. Веза верг а‚ къинхетаме верг а /ву Иза/. |
ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
|
7 Аят |
Иза ву Ша мел кхоьллинарг исбаьхьа йина, адам кхолла волавелла Иза поппарах.
|
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ
|
8 Аят |
ТIаккха цуьнан (Ẳдаман) т1аьхье хилийтира Цо ладам боцчу (цхьа к1еззигчу) хинан тIадамах
5
. |
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ
|
9 Аят |
ТIаккха Цо иза нисвира (х1ор меже шен-шенан метте а х1оттош)‚ Цо Шен сих /са/ диллира цу (Ẳдаман дег1а) чу, Цо делира шуна лерса а‚ бIаьрса а‚ дегнаш а. Ма кIеззиг ду-кх аш шукур дийриг! |
ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ
|
10 Аят |
Цара (мушрикаша) элира: "Тхо дайча лаьтта чохь
6
‚ тхо керлачу кхолларехь хир дуй (юхадендийр дуй)?" ХIаъ‚ уьш шайн Кхиош-Кхобучуьнца цхьаьнакхетарх ца теша.
|
وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ
|
11 Аят |
Ахь āла /х1ай Мухьаммад, оцу мушрикашка/: "Долуьйтур ду шу са эцаран малико
7
‚ ша шуна тIе хIоттина долчу‚ тIаккха шайн Кхиош-Кхобучунна тIе шу дIадерзор ду.
|
قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
|
12 Аят |
Хьуна гуш белхьара и къинош динарш шайн кортош охьатаIийна шайн Кхиош-Кхобучунна хьалхахь /олуш/: "Тхан Кхиош-кхобург‚ гина тхуна‚ хезна тхуна‚ юхадерзадехь тхо /дуьнен чу/ – дика Iамал йийр яра оха‚ тхо /хIинца/, шеко йоццуш, тешна ду". |
وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ
|
13 Аят |
Тхайна лиънехьара, Оха лур бара хIор синна шен нийса некъ‚ делахь а, бакъхили-кх Соьгара дош: "Юзаза юьтур ма яц Ас жоьжахати жинех а, нахах а - /царах Далла 1еса хиллачарах/ массарах а". |
وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
|
14 Аят |
Iовша /Iазап/ хIокху шайн /къемат/ денна дуьхьалкхетар аш дицдарна - /тахана/ Оха шу а дицдина. Iовша гуттаренан Iазап шаьш /дуьненахь/ лелош хилларш бахьанехь. |
فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
|
15 Аят |
Баккъалла а, тешаш бу Тхан аятех, шайна уьш дагадаийтича, сужуде оьгуш берш‚ шайн Кхиош-Кхобучунна хастам барца тасбихь деш берш‚ шаьш кура а ца бовлуш. |
إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ
( سجدة واجبة ) |
16 Аят |
Церан /ийман диллинчеран дог1мийн/ агIонаш ийало /буьйшачу/ меттанашкара
8
‚ шайн Кхиош-Кхобучуьнга кхойкху цара (Цуьнан Iазапах) кхерарца а‚ (Цуьнан къинхетаме) догдахарца а‚ Оха шайна деллачу рицIкъех /дикачу агIора/ харжаш йо цара. |
تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
|
17 Аят |
Ца хаьа цхьанна синна‚ хIун ю шайна (ийман диллинчарна) хьулйина бIаьргашна езачарах шаьш /дуьненахь/ йина хиллачу /дикачу/ Iамалшна дуьхьал. |
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
|
18 Аят |
Ткъа муъма стаг хилла песикъ
9
стагах тера? Цхьатерра бац уьш /Далла гергахь
10
/! |
أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ
|
19 Аят |
Ткъа ийман диллинарш а‚ дика Iамалш йинарш а – царна т1етовжийлин бошмаш ю‚ хьешана санна кечйина йолу цара йина хилла Iамалш бахьанехь. |
أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
|
20 Аят |
Ткъа песикъ хилларш а – церан т1етовжийла /жоьжахатин/ цIе ю. Царна цу чуьра арабовла мел лии а, – цу чу юхаберзор бу уьш‚ цаьрга эр ду: "Iовша шайна цIеран Iазап‚ шаьш и (1азап) харцдеш хилла долу". |
وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ
|
21 Аят |
Оха Iовшийтур ма ду цаьрга /дуьненан/ дайн Iазап
11
/эхартан/ доккхачу Iазапал хьалха, юхабоьрзур бацара-те уьш /къинош дечуьра/.
|
وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
|
22 Аят |
Ткъа мила ву т1ех зуламе шен Кхиош-Кхобучун аяташ шена дагадаийтинчул т1аьхьа а царах дIавоьрзуш волчул? Баккъалла а, Тхо къинош диначаьргара бекхам оьцур берш ма ду. |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ
|
23 Аят |
Оха деллера Мусага жайна (Таврат) – хьо ма хилалахь шеконехь /хьо/ цуьнца цхьаьнакхетарх
12
. Оха хилийтира цунах (Тавратах) нийса некъ Исраилан кIенташна. |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ
|
24 Аят |
Оха хилийтира царах (Исраилан к1ентех) куьйгалхой (хьаькамаш)‚ Тхан омраца /кхиболу нах/ нисбеш болу, /оцу дарже уьш кхечира/ шаьш собаре а, Тхан аятех ч1ог1а тешаш хиларна. |
وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ
|
25 Аят |
Баккъалла а, хьан Кхиош-Кхобучо къастор ду царна юккъехь къематдийнахь церан шегахь хилпало
13
хилларг. |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
|
26 Аят |
Ткъа Оха царал хьалха хIаллакйина т1ех дукха тIаьхьенаш хиларо а нис ца бо-те уьш нийсачу новкъа? Уьш (ца тешаш берш) д1асалелаш ма бу церан /йисина йолчу/ гIишлошкахула! Баккъалла а, цу чохь /Тхо бакъхиларан/ делилаш ду-кх! Царна ца хеза-те? |
أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ أَفَلَا يَسْمَعُونَ
|
27 Аят |
Царна ца гина-те Оха д1алоллу хи (дог1а а дой) /дакъаделлачу/ лаьтта тIе‚ цуьнца (дог1анца) ялта арадолуьйту (кхиадо) Оха – цунах ма дуу церан бежнаша а‚ цара шаьш а?! Царна ца го-те? |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ
|
28 Аят |
Цара (дин харцдечара) олу: "Маца хир бу /шуна/ толам
14
/тхуна тIехь/, шу бакълуьйш хиллехь?" |
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
|
29 Аят |
Ахь āла: "Толаман дийнахь пайда бийр бац цатешачарна церан иймано‚ уьш тIаьхьа а тоттур бац" /тōба дан/. |
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ
|
30 Аят |
ДIаверза царах‚ хьоьжуш Iелахь‚ уьш бу хьуна хьоьжуш Iеш. |
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ
|