| 1 Аят |
| Къāф
1
. Сийлахь долчу Къуръанора /хьо Делан элча ма ву/. |
ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ
|
| 2 Аят |
| ХIетте а‚ ма цецбевли уьш шайга шайн юккъера кхерамча варах‚ керстанаша элира: "ХIара тамаше хIума ду: |
بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءَهُمْ مُنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ
|
| 3 Аят |
| вай делча‚ вайх поппар
2
хилча‚ /вай дендийр ду бохург/ – иза дукха генара духадерзар ду". |
أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ
|
| 4 Аят |
| Тхуна хиира, х1ун лаьтто схьадоккху царах (церан дог1мех)
3
– Тхоьгахь Iалашдеш долу жайна
4
ма ду. |
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ
|
| 5 Аят |
| Цара харцдира бакъдерг (Къуръан) иза шайга деъначул тIаьхьа‚ тIаккха уьш дукха кегаделлачу гIуллакхехь бу-кх. |
بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ
|
| 6 Аят |
| Уьш ца хьовсу шайна тIехула /лаьттачу/ стигале‚ муха хIоттийна Оха иза /цхьа а бIогIам а боцуш/‚ муха хазйина‚ цуьнан цхьа а Iуьрг а ма дац. |
أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ
|
| 7 Аят |
| Латта а даржийна Оха‚ цу чохь дихкина Оха лаьмнаш‚ цу чохь ялийтина Оха массо а хазчу шиннах
5
/ораматаш/. |
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ
|
| 8 Аят |
| Гар а‚ хьехам а хилла /хилийтина Оха уьш/ массо а /Тхуна тōбанца/ т1евоьрзачу лена
6
. |
تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ
|
| 9 Аят |
| Оха доссийра стигалара беркате хилла долу хи (дог1а)‚ цуьнца Оха ялийтина бошмаш а‚ ялтин буьртиг а. |
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ
|
| 10 Аят |
| Деха (лекха) хурманан дитташ‚ шайн тIеттIа (мог1аршца) стом а болуш. |
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ
|
| 11 Аят |
| /Делан/ лешна рицкъ а хилла. Цуьнца (догIанца) Оха денбина белла болу мохк. Иштта /хир/ ду /шун кешнаш чуьра/ арадовлар а. |
رِزْقًا لِّلْعِبَادِ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ
|
| 12 Аят |
| Харцдира /бакъдолу дин/ царал хьалха Нухьан къомо а‚ Рассан
7
дайша а‚ Самудаша
8
а‚ |
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ
|
| 13 Аят |
| Iадаша
9
а‚ ФирIавно а‚ ЛутIан вежарша а‚ |
وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ
|
| 14 Аят |
| Айкатан
10
дайша а‚ ТуббаIан
11
къомо а. /Цара/ массара а харцбира элчанаш – бакъ хилира Сан / царна кхерам тасарца / йина ва1да. |
وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ
|
| 15 Аят |
| Ницкъ ца кхочуш дисира Тхо хьалха кхолларехь /стигалш а‚ латта а/? ХIаъ‚ уьш шеконехь бу керлачу кхолларх (денбарх). |
أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ
|
| 16 Аят |
| Оха кхоьллира адам‚ Тхуна хаьа цуьнан сино кхуьссу васвасалла. Тхо герга ду цунна /шен/ логан пхенал а. |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ
|
| 17 Аят |
| ТIеоьцу /стаго дийриг/ шино тIеоьцучу /малико/, аьтту агIор а, аьрру агIор а, /шаьш/ хевшина долуш
12
. |
إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ
|
| 18 Аят |
| Цхьа а дош олуш ма дац цо, шена гергахь кийча волу тергал деш верг волуш бен (дIаяздеш малик). |
مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ
|
| 19 Аят |
| Валаран къахьо
13
еара /эхартан гIуллакх/ бакъ хиларца. Иза дара хьо шех водуш (кхоьруш) верг. |
وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ
|
| 20 Аят |
| Сур лекхира
14
– иза ду ша /Дала керстанашна Iазап дийр ду аьлла/ ваIда йина де. |
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ
|
| 21 Аят |
| Деара массо а са шеца дIалоллург а‚ теш а волуш (шеца маликаш а долуш). |
وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ
|
| 22 Аят |
| Хьо хиллера хьокхунах гIопал волуш /тидаме ца оьцуш/ – Оха айдира хьан /бIаьргаш/ тIера кирхьа – тахана хьан бIаьрса ира хилира
15
. |
لَقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ
|
| 23 Аят |
| Элира цуьнан накъосто (цунна тIехIоьттинчу малико): "ХIара ду соьгахь /хьуна/ кечдинарг" – /жоьжахатин Iазап/. |
وَقَالَ قَرِينُهُ هَذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ
|
| 24 Аят |
| /Омра хир ду/: "Аш шиммо (тIехIоьттинчу маликаша) кхосса жоьжахати чу массо а нуьцкъала /дуьхьал хилла/ волу керста. |
أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ
|
| 25 Аят |
| Диканах /нах/ духатухуш хилла волу‚ дозанах ваьлла хилла волу‚ /динехь нахе/ шеко йойтуш хилла волу. |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ
|
| 26 Аят |
| Иза ву ша Делаца кхин дела хилийтинарг‚ аша шиммо (омра шина малике ду) кхосса иза чIогIачу Iазапа чу". |
الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ
|
| 27 Аят |
| Цуьнан накъосто
16
элира: "Тхан Кхиош-Кхобург! Ас ца тилийна иза‚ амма иза ша хили-кх генарчу тилар чохь". |
قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَكِن كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ
|
| 28 Аят |
| Элира /Дала/
17
: "Аш ма къийса Суна гергахь. Ас хьалха /дуьненахь/ бахийтира шуна Сайн кхерам. |
قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ
|
| 29 Аят |
| Дош хуьйцур дац Суна гергахь. Со вац зуламаш дийр долуш Сайн лешна". |
مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ
|
| 30 Аят |
| Оцу дийнахь Оха эр ду жоьжахатига: "Хьо юьзний?" Цо эр: "Кхин сов буй
18
?" /чубахка/. |
يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ
|
| 31 Аят |
| Гергаялийра ялсамани, /Делах/ кхоьручарна гена йоцуш. |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ
|
| 32 Аят |
| ХIара ду шуна хир ду аьлларг – х1ор /тōба дарца/ Далла тIе воьрзучунна‚ /дин/ Iалашдечунна, |
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ
|
| 33 Аят |
| Къинхетаме волчух кхоьруш хиллачунна, Иза шена гуш воццушехь‚ Ша /Далла тIе/ доьрзучу дагца веана волчу. |
مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ
|
| 34 Аят |
| ЧугIо цунна машарца (маьрша)! ХIара ду гуттаренан де. |
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ
|
| 35 Аят |
| Царна шайна мел дезарг ду цу чохь. Тхоьгахь тIетоха а ду. |
لَهُم مَّا يَشَاؤُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ
|
| 36 Аят |
| Мел /дукха/ хIаллакйина Оха царал хьалха тIаьхьенаш‚ уьш царал ницкъаца вунō чIогIа а йолуш. Уьш дIасаидира махкахула‚ юй техьа /валарх/ кIелхьарбовла меттиг? |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ
|
| 37 Аят |
| Баккъалла а, цу чохь хьехам бу-кх шен дог долчунна‚ я ша лерг диллинчунна /ладогIа/, ша теш а волуш. |
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ
|
| 38 Аят |
| Оха кхоьллира стигалш а‚ латта а‚ цу шинна юккъехь мел дерг а ялх дийнахь‚ Тхох ца хьакхаделира цхьа а кIаддалар. |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ
|
| 39 Аят |
| Ахь собар де цара дуьйцучунна тIехь /х1ай элча/‚ тасбихь де хьуо Кхиош-Кхобург хасторца малх схьакхетале а‚ дIабузале а. |
فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ
|
| 40 Аят |
| Буьйсанах а – тасбихь де Цунна‚ сужданийн (ламазийн) тIаьхьа а
19
. |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ
|
| 41 Аят |
| ЛадогIа оцу дийнахь кхойкхучун (Исрафил-маликан) кхайкхаре (сур лакхаре стигална) герга йолчу меттера (Байт аль- Макъдисера)
20
. |
وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ
|
| 42 Аят |
| Оцу дийнахь царна хезар бу мохь (Исрафил-малико шолгIа зурма локхуш юха денбар) бакъдеш. Иза арадовлу де ду /кешнашкара/. |
يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ
|
| 43 Аят |
| Баккъалла а, Оха денбо‚ Оха болуьйту‚ Тхуна тIе ду дIадерзар а. |
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ
|
| 44 Аят |
| Оцу дийнахь латта дōдур ду царах, /уьш/ сихлуш /шаьш кхойкхучунна тIе/. Иза гулдар Тхуна атта ду. |
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ
|
| 45 Аят |
| Тхо дика хууш ду цара олург. Хьо вац царна тIехь ницкъ бийриг. Хьехам бе Къуръанца Сан кхерамах кхоьруш волчунна. |
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ
|