| 1 Аят |
| Беркате (хастаме) хили Иза (Дела)‚ Шен куьйгахь паччахьалла долу‚ Ша массо а хIуманна тIехь ницкъ кхочуш волу. |
تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
|
| 2 Аят |
| Иза ву Ша кхоьллина далар а‚ дахар а шу зерхьама‚ муьлхарниг ву шух вунō диканиг Iамал ярца. Иза ву веза верг а‚ т1ех гечдийриг а. |
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ
|
| 3 Аят |
| Иза ву Ша кхоьллина ворхI стигал тIеттIа. Хьуна /х1ай адам/ гур ма яц сов Къинхетаме волчо кхоьллинчунгахь цхьа а вовшашца ца йогIу хIума. Тохал бIаьрг: гой хьуна цхьа а яьдда меттиг? |
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ
|
| 4 Аят |
| ТIаккха юх-юха а тохал бIаьрг – хьоьга духадоьрзур ду бIаьргтохар кIелдисна‚ ша гIелделла долуш (Дала кхоьллинчу х1уманашкахь цхьа а цхьаьнацадар ца карош). |
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِيرٌ
|
| 5 Аят |
| Оха хазйина дуьненан
2
стигал чиркхашца (седарчашца)‚ Оха хилийтина уьш шайтIанашна кхоссарш
3
. Оха кечдина царна (шайтIанашна) егачу цIеран
4
Iазап. |
وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ
|
| 6 Аят |
| Шаьш Кхиош-Кхобучух (Делах) цатешначарна а жоьжахатин Iазап ду. Ма вон дIадерзар ду-кх иза! |
وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
|
| 7 Аят |
| Шаьш цу чу кхиссича, царна хезар ду цуьнан угIарш‚ и ша кхехкаш йолуш, |
إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ
|
| 8 Аят |
| Ша оьгIазъялла эккха кечъелла: цу чу /къинош диначеран/ толгIа (тоба) моссаза кхоьссича а, цуьнан гIаролаша цаьрга хоттур ду: "Кхерамча (Делан элча) ца веара шуьга?" – аьлла. |
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ
|
| 9 Аят |
| Цара эр ду: "ХIаъ‚ веара тхоьга кхерамча – оха иза харцвира‚ оха элира: "Дала хIумма а ца доссора‚ шу ма ду доккхачу тиларчохь". |
قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ
|
| 10 Аят |
| Цара эр ду: "Тхо хиллехьара ладугIуш а‚ ойла йеш а – тхо хир ма дацара егачу цIеран дайшлахь". |
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ
|
| 11 Аят |
| Уьш къера хилира шайн къинна. /Делан къинхетамах/ ма генахь бу-кх егачу цIеран дай! |
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ
|
| 12 Аят |
| Баккъалла а, шайна гуш воццушехь, шаьш кхиош-кхобуш волчу шайн Делах кхоьруш берш – царна ду гечдар а‚ йоккха ял. |
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ
|
| 13 Аят |
| Къайладаккха шайн дош, я гучудаккха иза – баккъалла а, Иза ву дегнашкахь дерг хууш верг. |
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
|
| 14 Аят |
| Ткъа ца хаьа Цунна‚ ша кхоьллинчунна? Иза ву сов дика кхетаме верг а‚ сов дика хууш верг а. |
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
|
| 15 Аят |
| Иза ву шуна латта кIеда /лела атта/ динарг – лела /шу, хIай нах/ цуьнан агIонашкахула, даа цуьнан рицкъанах (Дала лаьттахь делла ниIматаш хьанал къахьегарца). – Цуьнга ду /шун кешнашкара/ гIовттар. |
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ
|
| 16 Аят |
| Шу тешна дуй /хIай Далла инкарло йеш берш/ стигалахь Волчух, Цо шаьш лаьттах худор дац аьлла, т1аккха и /латта/ детталуш? |
أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ
|
| 17 Аят |
| Я шу тешна дуй стигалахь Волчух, Цо шайна боуьйтур бац аьлла тIулгех /буьзна/ чIогIа мох? ТIаьхьа хуур ду шуна‚ муха бу Сан кхерам. |
أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ
|
| 18 Аят |
| Харц ма бира /элчанаш/ царал хьалха хиллачара а – муха хилира /царна/ Сан инкарло! (Ма ирча хилира Сан Iазап!). |
وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ
|
| 19 Аят |
| Царна ца гира олхазарш
5
, шайна тIехула лелаш долу – /шайн тIемаш/ даржадеш‚ тIаккха тIегулдеш? Уьш сацадеш верг-м Сов Къинхетаме волу Дела бен вац. Баккъалла а, Иза ву-кх массо а хIума гуш верг. |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ
|
| 20 Аят |
| Мила ву, и шуна бIо хилла, гIо дийр дерг ша сов къинхетаме волчу Делан Iазап духатоха? Цатешнарш ма бац Iехабаларгахь бен. |
أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ
|
| 21 Аят |
| Мила ву иза шуна рицкъ лун дерг, Цо Шен рицкъ сацадича? ХIетте а‚ ма /Далла/ дуьхьалбевлла уьш‚ ма /бакъдолчунна/ генабевлла уьш! |
أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ
|
| 22 Аят |
| Ткъа шен юьхьа тIехь лелаш верг ву нийса‚ я нийсачу новкъа нийсса лелаш верг ву? |
أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
|
| 23 Аят |
| Ахь āла /цаьрга, хIай Мухьаммад/: "Иза ву шу кхиийнарг а‚ шуна лерса а‚ бIаьрса а‚ дегнаш а динарг а. КIеззиг ду-кх аш баркалла олург!" |
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ
|
| 24 Аят |
| Ахь āла: "Иза ву шу лаьттахь даржийнарг‚ Цуьнга гулдийр долуш а ду шу". |
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
|
| 25 Аят |
| Цара олу: "Маца хир ду и аш бохург, шу бакълуьйш хиллехь?" |
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
|
| 26 Аят |
| Ахь āла /х1ай элча/: "Iилма Далла гергахь ду‚ ткъа со билгала волу кхерамча ву". |
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
|
| 27 Аят |
| Иза шайна гича гергахь‚ цатешначеран яххьаш эрчаевлира‚ /цаьрга/ элира
6
/маликаша, бехк боккхуш/: "ХIара ду иза аш /дуьненахь долуш/ ша лоьхуш хилларг!" |
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ
|
| 28 Аят |
| Ахь āла: "Гой шуна‚ со Дала хIаллаквича‚ соьца берш а‚ я Цо тхох къинхетам бича‚ хьан кIелхьарбохур бу цатешнарш лазош долчу Iазапах?" |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ
|
| 29 Аят |
| Ахь āла: "Иза ву сов къинхетаме волу Дела‚ Цуьнга ийман диллина оха‚ Цунна тIе а тевжина. ТIаьхьа хуур ду шуна‚ мила ву ган а гуш долчу тиларчохь". |
قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
|
| 30 Аят |
| Ахь āла: "Гой шуна‚ и шун хи 1уьйренца лекъча‚ хьан лур ду шуна оьхуш долу хьастан хи?" |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ
|