| 1 Аят |
| ХIан-хIа! Дуй боу Ас къематдийнах. |
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
|
| 2 Аят |
| ХIан-хIа! Дуй боу Ас дукха бехкаш бохучу
1
синах. |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
|
| 3 Аят |
| Адамна моьтту те Оха янне а гулйийр яц шен даьIахкаш? |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ
|
| 4 Аят |
| ХIаъ! Ницкъ болуш ду /Тхо/ цуьнан пIелгаш /гулдина‚ вовшахтоьхна/ дIанисдан. |
بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ
|
| 5 Аят |
| ХIетте а‚ луу адамна къинош дан /и къематде харцдарца/ шен хьалха /йисинчу заманчохь/. |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
|
| 6 Аят |
| Хотту цо /къинош динчу керста адамо, ца вешаш/: "Маца хир ду и къематде?" – |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ
|
| 7 Аят |
| БIаьрса /хьере хилла/ дIатохаделча. |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ
|
| 8 Аят |
| Бутт лаьцча /шен нур дIадаьхьна‚ бода хилча/. |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ
|
| 9 Аят |
| Малх а‚ бутт а вовшахтоьхча. |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
|
| 10 Аят |
| Эр ду адамо оцу /къемат/дийнахь: "Мичахь ю дIавада меттиг?" |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
|
| 11 Аят |
| ХIан-хIа! ДIавада меттиг ма яц! |
كَلَّا لَا وَزَرَ
|
| 12 Аят |
| Хьуо Кхиош-Кхобучунна тIе ю оцу дийнахь дIанисвала меттиг. |
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ
|
| 13 Аят |
| ДIадуьйцур ду оцу дийнахь адаме цо хьалхадаьккхинарг
2
а‚ цо тIаьхьатеттинарг
3
а. |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
|
| 14 Аят |
| ХIетте а, адам ша шена тIехь теш хир ду-кх (массо а межено тешалла дийр ду ша диначунна тIехь). |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ
|
| 15 Аят |
| Шен бехказлонаш цо мел ялийча а /къобалйийр яц уьш/. |
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ
|
| 16 Аят |
| Хьан мотт ма хьавзабе /Джабраил-малико хьайга Къуръанан аяташ доьшучу хенахь/ цуьнца сихвалархьама /хьайна дагахь цадисарна кхоьруш, хIай Мухьаммад/. |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
|
| 17 Аят |
| Баккъалла а, Тхуна тIехь ду иза гулдар а /хьан даг чохь/‚ иза дешийтар а /хьан маттаца/. |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ
|
| 18 Аят |
| Оха иза доьшуш, тIаьхьахIотта цуьнан дешарна. |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ
|
| 19 Аят |
| ТIаккха Тхуна тIехь ду иза билгалдаккхар а. |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
|
| 20 Аят |
| ХIан-х1а (дац и керстанашна ма моьтту)! Х1етте а, шу ма дезаш ду сиханиг
4
. |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
|
| 21 Аят |
| Аш /д1атесна/ дуьтуш ма ду тIаьхьарниг (эхарт). |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ
|
| 22 Аят |
| Цхьа яххьаш хир ю оцу дийнахь екхаелла‚ |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ
|
| 23 Аят |
| Шаьш Кхиош-Кхобучуьнга хьоьжуш. |
إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
|
| 24 Аят |
| Цхьа /кхин/ яххьаш хир ю оцу дийнахь мархаелла |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ
|
| 25 Аят |
| шайна тIехь боккха ницкъ бина хьуна хеталуш. |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
|
| 26 Аят |
| ХIан-хIа! /Са озийна доккхуш/ и логе кхаьчча, /цо сауьйзуш/, |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِيَ
|
| 27 Аят |
| эр ду /цуьнан гергарчара/: "Хьан тавийр вара /х1ара/
5
?" |
وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ
|
| 28 Аят |
| Хуур ду /адамна/ хIара /дуьненах/ дIакъастар дуйла. |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ
|
| 29 Аят |
| /Сауьйзуш, ветталуш/ ност настарх кхетар ю. |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ
|
| 30 Аят |
| Хьуо Кхиош-Кхобучуьнга хир ду оцу дийнахь /нах/ дIалахкар /шаьш йинчу Iамалх бекхам эца/. |
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ
|
| 31 Аят |
| Бакъ ца дора / керста адамо хIара дин/‚ ламаз а ца дора. |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى
|
| 32 Аят |
| Амма харцдора /Къуръан/‚ юхавелира /ийманах/. |
وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى
|
| 33 Аят |
| ТIаккха шен доьзална тIе воьдура, кураволуш. |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى
|
| 34 Аят |
| Ма бāла бу хьуна‚ ма бāла бу! |
أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
|
| 35 Аят |
| ТIаккха а ма бāла бу хьуна‚ ма бāла бу! |
ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
|
| 36 Аят |
| Моьттуш ду те адамна ша эрна дуьтур ду /дендина, барт ца хоттуш /? |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى
|
| 37 Аят |
| Иза (адам) дацара ткъа /хилла/ тIадамах (зудчун беран ц1ачу кхетначу стеган хих)? |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى
|
| 38 Аят |
| ТIаккха дукъаделла ц1ий хилира цунах. ТIаккха Цо кхоьллира /цунах адам/‚ нисвира иза /шен меженашца/. |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى
|
| 39 Аят |
| ТIаккха цунах Цо хилийтира шиъ: боьрша стаг а‚ зуда а. |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
|
| 40 Аят |
| Ткъа И /Дела, Ша цу кепара тамаше х1уманаш кхоьллинарг/ ницкъ кхочуш вац белларш денбан?
6
/Ву, Делора!/ |
أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَى
|