| 1 Аят |
| Шаьш нуьцкъала /керстанийн синош/ схьадохучу /маликех/ дуй боу Ас, |
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا
|
| 2 Аят |
| Шаьш жигара
1
/муъма нехан синош/ схьаоьцучу /маликех/ дуй боу Ас, |
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا
|
| 3 Аят |
| Нека дечарах
2
, нека дарца, дуй боу Ас, |
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا
|
| 4 Аят |
| Сихлуш долчарах
3
, сихдаларца, дуй боу Ас, |
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا
|
| 5 Аят |
| /Делан/ омра шен-шен метта дIадоькъучарах /маликех/ а дуй боу Ас: |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا
|
| 6 Аят |
| Оцу дийнахь /Iалам/ эгор ду эгочо
4
. |
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ
|
| 7 Аят |
| Цунна тIаьххьа хир ду тIаьхьадогIург
5
. |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ
|
| 8 Аят |
| /Цатешаш хиллачеран/Дегнаш оцу дийнахь /кхераделла/ детталур ду. |
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ
|
| 9 Аят |
| Церан хьежар /шайн ирча хьал гучудаьлча, сийсазадаьлла/ охьатаь1на хир ду. |
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ
|
| 10 Аят |
| Олура цара /дуьненахь болуш, ца бешаш/: "Вай юхадерзор ду вай схьадаьллачу /дахаре/ |
يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ
|
| 11 Аят |
| Вайх хиллачул тIаьхьа яхкаелла даьIахкаш?" |
أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً
|
| 12 Аят |
| Олура цара: "Иза хIета пайдабоцу юхадерзар ма ду"
6
. |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ
|
| 13 Аят |
| Баккъалла а, иза беккъа цхьа мохь хир бу. (Исрафил-малико сур лакхар). |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ
|
| 14 Аят |
| Уьш берриге а /денбина/ латта тIехь хир бу. |
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ
|
| 15 Аят |
| Хьоьга деъний /хIай Мухьаммад/ Мусан хабар? |
هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى
|
| 16 Аят |
| Цуьнга кхайкхира иза Кхиош-Кхобучо ТIува цIе йолчу езачу атагIахь: |
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
|
| 17 Аят |
| "Хьада, ФирIавнна тIе гIо‚ иза тIехваьлла /Делан дозанех/. |
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى
|
| 18 Аят |
| Ахь āла /цуьнга/: "Хьо /ширках/ цIанвала дагахь вуй? |
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى
|
| 19 Аят |
| Ас нисвийр ву хьо Кхиош-Кхобучунна тIе‚ тIаккха кхоьрур ву хьо /Цуьнан 1азапах/". |
وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى
|
| 20 Аят |
| Цо (Мусас) гайтира цуьнга доккха делил (муIжизат‚ бозбуунчалла). |
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى
|
| 21 Аят |
| Харцдира /иза ФирIавна/‚ Iеса велира иза. |
فَكَذَّبَ وَعَصَى
|
| 22 Аят |
| ТIаккха юхавелира, сихвелла. |
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى
|
| 23 Аят |
| Цо гулбира /бозбуунчаш а‚ шен бIо а/‚ кхайкхира‚ |
فَحَشَرَ فَنَادَى
|
| 24 Аят |
| Т1аккха цо элира: "Со ву вуно лекха волу, шу кхиош-кхобуш волу /шун дела/!" |
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى
|
| 25 Аят |
| Дала схьалецира иза тIаьххьара /дош бахьанехь/ таIзарций‚ хьалха аьлла /дош
7
бахьанехь/ таIзарций. |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى
|
| 26 Аят |
| Баккъалла а, цу чохь хьехам ма бу /Делах/ кхоьруш волчунна. |
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى
|
| 27 Аят |
| Шу дара хала /Цунна/ кхолла я стигал яра? Цо х1оттийна иза! |
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا
|
| 28 Аят |
| Цо айбира цуьнан тхов
8
‚ тIаккха нисйира /цхьа а гуш 1уьрг доцуш/. |
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا
|
| 29 Аят |
| Бодане йира цуьнан буьйса‚ схьадаьккхира сатасар. |
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا
|
| 30 Аят |
| Латта цул тIаьхьа даржийра Цо. |
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا
|
| 31 Аят |
| Схьадаьккхира цунах хи а‚ дежийлаш а. |
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
|
| 32 Аят |
| Лаьмнаш дуьйг1ира Цо /лаьтта тIехь/. |
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا
|
| 33 Аят |
| Шуна а пайда болуш‚ шун бежнашна а. |
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
|
| 34 Аят |
| Боккха бāла
9
беъча, |
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى
|
| 35 Аят |
| Оцу дийнахь адамна дагадогIур ду ша къахьегнарг. |
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى
|
| 36 Аят |
| Гучуйоккхур ю жоьжахати гучунна. |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى
|
| 37 Аят |
| Амма тIехваьлларг /Делан дозанех/‚ |
فَأَمَّا مَن طَغَى
|
| 38 Аят |
| /Эхартал/дуьненан дахар хаьржинарг – |
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
|
| 39 Аят |
| Жоьжахати хир ю цуьнан чугIойла. |
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى
|
| 40 Аят |
| Амма ша Кхиош-Кхобучунна хьалха хIотта кхоьруш хилларг‚ шен дезачух (дуьненан марзонах) шен са а духатоьхнарг
10
– |
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى
|
| 41 Аят |
| Ялсамани хир ю цуьнан чугIойла. |
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى
|
| 42 Аят |
| Хьоьга хоьтту цара /хIай Мухьаммад, ца бешаш/ сахьтах
11
‚ маца хир ду иза хIоттар бохуш‚ |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا
|
| 43 Аят |
| Хьуна мичара ду и хьехадан
12
? |
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا
|
| 44 Аят |
| Хьо Кхиош-Кхобучуьнга ю цуьнан чаккхе
13
! |
إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا
|
| 45 Аят |
| Баккъалла а, хьо кхерамча ву цунах кхоьруш волчунна. |
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا
|
| 46 Аят |
| Уьш иза шайна гуш долчу дийнахь хир бу, шаьш /дуьненахь/ цхьа суьйре я цхьа Iуьйре бен ца яьккхинарш санна. |
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا
|
