1 Аят |
Юьхь хабийна, дIавирзи
1
|
عَبَسَ وَتَوَلَّى
|
2 Аят |
шена тIе бIаьргашбоцург вогIу‚ аьлла. |
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَى
|
3 Аят |
Стен хоуьйту хьоьга /х1ай элча/‚ иза-м цIанвала а мегий? |
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى
|
4 Аят |
Я цо терго йийр ю /хьехамах/ – цу хьехамо цунна пайда бийр бу. |
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى
|
5 Аят |
Амма хьал долуш верг – |
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى
|
6 Аят |
хьо цунна тIе чIогIа воьрзу. |
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى
|
7 Аят |
Хьуна тIехь ма дац /къа/, иза цIан ца велча а. |
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى
|
8 Аят |
Амма хьуна тIе веъча, сихвелла, |
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَى
|
9 Аят |
и ша /Делах/ кхоьруш верг – |
وَهُوَ يَخْشَى
|
10 Аят |
ахь иза тергал а ца во. |
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى
|
11 Аят |
ХIан-хIа! /Ма леладе иза/ баккъалла а, иза (Къуръан) хьехам бу! |
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ
|
12 Аят |
Шена луучо и т1елоцу. |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ
|
13 Аят |
Сийлахь долчу жайнашкахь бу иза (Лавхь махьфуза чохь). |
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ
|
14 Аят |
Шаьш айдина хилла долчу
2
/Далла гергахь/‚ цIандина хилла долчу /жайнашкахь/‚ |
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ
|
15 Аят |
/Делан а, Цуьнан элчанийн а юккъехь/ элчанаш хилла долчу маликийн куьйгашца /яздина долчу/‚ |
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
|
16 Аят |
/Далла гергахь/ сийлахь долчу, /Делах кхоьруш/ дика 1амалш йеш долчу /маликийн куьйгашца/. |
كِرَامٍ بَرَرَةٍ
|
17 Аят |
ХIаллакьхили
3
адам! Ма керстаналла дина цо Цунна (ма баркалле ца хили и Цунна)!
|
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
|
18 Аят |
Муьлхачу хIуманах Цо (Дала) ша кхоьллина /хаий цунна/? |
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
|
19 Аят |
ТIадамах кхоьллина Цо иза‚ тIаккха Цо цунна /массо а хIуманца/ барам бина
4
!
|
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
|
20 Аят |
ТIаккха Цо цунна некъ
5
атта бина. |
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
|
21 Аят |
ТIаккха Цо иза валийтина‚ каш чувиллийтина. |
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
|
22 Аят |
ТIаккха, Шена ма-лиъинехь, Цо иза денвийр ву /къематдийнахь/. |
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ
|
23 Аят |
ХIан-хIа! Цо (адамо) х1инцале кхочуш ца дина шега /Дала/ омра динарг. |
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
|
24 Аят |
И адам хьожийла ша дуучуьнга! |
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ
|
25 Аят |
Оха ма доьттина /и стиглара/ хи (догIа) шортта доттарца! |
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
|
26 Аят |
ТIаккха Оха ма дадийна и латта дадорца. |
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
|
27 Аят |
Оха ма балийтина цу чохь буьртиг‚ |
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
|
28 Аят |
кемсаш а‚ яраш (керла хастоьмаш) а‚ |
وَعِنَبًا وَقَضْبًا
|
29 Аят |
зайтун
6
а‚ хурма а‚ |
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
|
30 Аят |
дуккха а дитташ долу бошмаш а‚ |
وَحَدَائِقَ غُلْبًا
|
31 Аят |
стоьмаш а‚ /бежнашна яа/ бецаш а. |
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
|
32 Аят |
Шуна а пайда болуш‚ шун бежнашна а пайда болуш. |
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
|
33 Аят |
Нуьцкъала мохь
7
беъча! |
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
|
34 Аят |
Оцу дийнахь стаг водур ву шен веших‚ |
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
|
35 Аят |
шен ненах а‚ шен дех а‚ |
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
|
36 Аят |
шен зудчух а‚ шен кIентех а. |
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
|
37 Аят |
Оцарах хIор стеган оцу дийнахь гIуллакх хир ду ша хьалхаваккхар. |
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
|
38 Аят |
Цхьа яххьаш
8
оцу дийнахь хир ю къегина‚ |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
|
39 Аят |
йоьлуш‚ яккхийеш. |
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
|
40 Аят |
Цхьа /кхин/ яххьаш оцу дийнахь хир ю шайна тIе чан йиллина‚ |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
|
41 Аят |
Уьш дIахьулйийр ю бодано. |
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
|
42 Аят |
Уьш бу цатешнарш‚ къинош динарш. |
أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
|