1 Аят |
Стигал етIича‚ |
إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ
|
2 Аят |
шен кхиош-кхобуш волчу Далла муьтIахь хилла‚ /и Далла муьтIахь хилар цунна/ хьакъ хилча. |
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ
|
3 Аят |
Латта дIадаржийча /нисдича, тIехь мел йолу хIума дIа а яьккхина/‚ |
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ
|
4 Аят |
шена тIехь (чохь) мел дерг дIакхоьссина‚ ша даьсса дисча‚ |
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ
|
5 Аят |
шен кхиош-кхобуш волчу Далла муьтIахь хилла, /и Далла муьтIахь хилар цунна/ хьакъ хилча
1
/х1уттур ду къематде/. |
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ
|
6 Аят |
ХIай адам! Баккъалла а, хьо, хьайн Кхиош-Кхобучунна тIе даха къахоьгуш ду къахьегарца (даларна тIе даха я Далла)‚ хьо Цунна дуьхьалкхетар ма ду (я айхьа йинчу Iамална – диканиг елахь а‚ вониг елахь а). |
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ
|
7 Аят |
Амма и шен тептар
2
шега шен аьтту куьйга дIаделларг – |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ
|
8 Аят |
тIаьхьа цунна хьесап дийр ду аттачу хьесапца /миза-терза узуш/‚ |
فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا
|
9 Аят |
шен цIийнан охIланна тIе иза д1авоьрзур ву, хазахеташ. |
وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا
|
10 Аят |
Амма и шен тептар шега шен букъа т1ехьахула дIаделларг – |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ
|
11 Аят |
тIаьхьа цо кхойкхур ду хIаллакхиларе /делла дIадалар атта дара цунна/‚ |
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا
|
12 Аят |
чудер ду (къинош дина адам) (егаш йолчу) жоьжахатина. |
وَيَصْلَى سَعِيرًا
|
13 Аят |
Баккъалла а, иза (адам) дара шен доьзалехь хазахеташ /дуьненахь долуш/. |
إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا
|
14 Аят |
Баккъалла а, цунна моьттура ша /шен Кхиош-Кхобучунна тIе/ цкъа а юхадоьрзур дац. |
إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ
|
15 Аят |
ХIетте а‚ иза кхиош-кхобуш волу Дела ма хилла цунах дерг гуш. |
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا
|
16 Аят |
ХIан-хIа! Дуй боу Ас /малх дIабузуш я малх схьакхеташ/ стигал цIийяларх‚
|
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ
|
17 Аят |
/дуй боу Ас/ буьйсанах а‚ цо гулдечух
3
а, |
وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ
|
18 Аят |
баттах а /дуй боу Ас/, и буьзча /боккха хилла/: |
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ
|
19 Аят |
шу хьаьвзар ма ду цхьана хьолера кхечу хьоле
4
. |
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ
|
20 Аят |
ХIун ду-те царна уьш ца теша? |
فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
|
21 Аят |
Шайна тIехь Къуръан доьшуш, сужуд ца дан? |
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ
|
22 Аят |
ХIаъ! И ца тешаш хилларш /дин/ харцдеш бу-кх. |
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ
|
23 Аят |
Дела дика хууш ву цара шайгахь хьулдинарг
5
. |
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ
|
24 Аят |
Кхаъ баккха царна лазош долчу Iазапца‚
|
فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
|
25 Аят |
ийман диллинарш а‚ дика Iамалш йинарш боцучарна – царна хир ю хедар йоцу ял! |
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ
|